Onze cliënten en medewerkers zijn veerkrachtig

Onze cliënten en medewerkers zijn veerkrachtig

"Werken tijdens de coronacrisis is bij Trajectum een flinke uitdaging. De zorg voor cliënten gaat door, maar bijna niets is hetzelfde. In de blogserie ‘Alle hens aan dek’ vertellen medewerkers hoe zij deze periode ervaren. Deze keer: Robert Didden, onderzoeker bij Trajectum en eerder GZ-psycholoog bij locatie Zutphen.

“Op het moment heb ik geen cliëntcontact, behalve met twee ex-cliënten. Beiden hebben een LVB en autisme. Voor deze groep is de coronacrisis extra lastig. De een kreeg paniekaanvallen. De ander kan zijn familie niet ontmoeten; eerder zagen ze elkaar vaak. Dat zijn ingrijpende situaties. Maar allebei snappen ze dat dit weer overgaat. Ze worden goed begeleid.”

Nieuwe ideëen

“In mijn werk zijn verschillende onderzoeksprojecten stilgelegd. We kunnen cliënten en anderen niet meer benaderen met vragen hoe ze tegen de zorg aan kijken, hoe ze functioneren, enzovoort. Een aantal zaken gaat wél door. Zo overleg ik veel met collega’s over nieuwe ideeën en hoe we de gegevens die we al hebben verzameld, kunnen verwerken. Ook het werk aan de universiteit gaat door, al is het contact met collega’s en studenten digitaal.”

“De cliënten die ik spreek vinden de situatie erg lastig"

Interessante ontwikkeling

“Ik mis het om even bij een collega binnen te lopen om te overleggen of samen achter de computer ergens aan te werken. Nu doe ik aan beeldbellen, dat deed ik eerder nooit. Ik hoor van behandelaren dat ze nu ook behandelen of intakes doen via een beeldscherm. Dat vind ik een interessante ontwikkeling. We worden nu gedwongen ervaring op te doen met iets waar we anders veel langer over zouden doen. Wat ik heerlijk vind is dat ik niet hoef te reizen met de trein. Ik hoop in de toekomst vaker online te vergaderen, en minder te hoeven reizen.

“In families van collega’s zijn er sterfgevallen, 
dan realiseer je je dat het serieus is”

Serieuze situatie

“Mijn vrouw werkt ook in de zorg. Zij werkt net als ik nu thuis. Onze dochter woont in de buurt, met haar man en twee jonge kinderen. We helpen het gezin elke dag. In mijn directe omgeving is iedereen gezond. Wel zijn er sterfgevallen in de families van collega’s. Dan komt het dichtbij en realiseer je je dat het serieus is.
Onze cliënten zijn veerkrachtig, de medewerkers zijn dat ook. Ik ben benieuwd wat we gaan leren van deze situatie. Ik begrijp uit het nieuws dat situaties als deze vaker kunnen voorkomen. Daar moeten we ons op voorbereiden. Wat moeten we (niet) doen als dit weer gebeurt? Ik ben benieuwd hoe de anderhalvemetersamenleving eruit gaat zien. Het zou best kunnen dat ik het komende halfjaar niet fysiek les mag geven, bijvoorbeeld. Dat zal wennen zijn.”

Over Robert Didden
Robert is onderzoeker bij Trajectum en hoogleraar aan de Radboud Universiteit. Ook is hij GZ-psycholoog: kortgeleden verving hij voor een paar maanden een collega bij de poli in Zutphen, die met zwangerschapsverlof was. Daarnaast is Robert hoofdopleider bij het Rino. Hij begeleidt promovendi en studenten bij hun onderzoek en geeft les. Hij doet samen met anderen onderzoek naar thema’s als verslaving, trauma en agressie bij cliënten met LVB.